ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ

«Τα ληγμένα σε ποιο ράφι είναι;»

«Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη πεις» λέγανε οι παλιοί… Εμείς πάλι, δεν τους ακούσαμε! Όλοι θυμόμαστε, την συζήτηση που είχε ανοίξει, δεν είναι πολλά χρόνια πριν για την τοποθέτηση ληγμένων προϊόντων στα ράφια των σούπερ-μάρκετ. Σάλος ξεσηκώθηκε… Ρεπορτάζ, ζωντανές συνδέσεις, συνεντεύξεις, στρογγυλά τραπέζια για το αν είναι επικίνδυνα για την δημόσια υγεία τα …ληγμένα, που όμως θα τα παίρναμε φθηνότερα! Στα δύο πάλι είχαμε χωριστεί οι καταναλωτές. Οι υπέρμαχοι της κυβερνητικής πρότασης γιατί θα εξασφάλιζε φθηνότερα βασικά προιόντα και οι πολέμιοι γιατί αυτό δεν ανταποκρίνονταν στο σκεπτικό της καθιέρωσης της ημερομηνίας λήξης πάνω σε όλες τις συσκευασίες των προιόντων. Αφήστε που μερικοί από μας είπαμε: «Ε όχι και τα ληγμένα!» θεωρώντας ότι ήταν κατάντια να φτάσουν να μας πουλάνε και τα ληγμένα τους, σαν να ήμασταν στην Αφρική!

Αυτά, προ της εποχής που για να μπει μια νοικοκυρά στο σούπερ-μάρκετ παίρνει ένα χάπι της πίεσης και ένα υπογλώσσιο… Τι το θέλαμε κι εμείς, να πούμε μεγάλη κουβέντα;

Δεν πέρασε πολύς καιρός και τώρα που κάθε επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ, πλησιάζει την βόλτα σε …κοσμηματοπωλείο, να που η «φαεινή ιδέα» των κυβερνώντων, ξαναήλθε στο προσκήνιο.

Σιγά που δεν θα ερχόταν!

Βέβαια, ανά είδος θα επιτρέπεται η πώληση προιόντων, λίγες μέρες πριν την ημερομηνία λήξης τους, σε χαμηλότερες τιμές…

Από γαλακτομικά, αλλαντικά, διάφορα βασικά είδη… Τώρα που μας έφεραν στο σημείο να λέμε «το ψωμί ψωμάκι», είναι η χρυσή ευκαιρία, να ξεφορτωθούν τα προιόντα που θα έληγαν και θα έπρεπε να αποσυρθούν αδιάθετα…

Αφήστε που μας «πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες», ότι τάχα έτσι «χτυπάνε» την ακρίβεια…

Δηλαδή θα παίρνουμε κάτι λεπτά του ευρώ πιο φθηνά τα αυγά που λήγουν, τα γάλατα, τα αλλαντικά, το τυρί και θα σωθούμε!!! Την ώρα που σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ ο μισθός μόλις φτάνει για τις 19 πρώτες μέρες του μήνα. Δηλαδή, με βάση αυτή την έρευνα, από αύριο… θα ζούμε με «κοπανιστό αέρα» και δανεικά!!!

Όταν θα ψάχνουμε στο σούπερ-μάρκετ τα ράφια με τα ληγμένα, ας θυμηθούμε τις προκλητικές αυξήσεις στα γενόσημα φάρμακα που επέβαλλε ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, εκείνος με τα …καλάθια, όπως και ότι τα απογευματινά χειρουργεία που θα πληρώνει πλέον ο ασθενής στα Δημόσια Νοσοκομεία θα ξεκινάνε από 300 ευρώ μέχρι και τετραψήφια ή πενταψήφια νούμερα. Μαθηματικά… ΝΔ!

Θα κερδίσουμε από τα… ληγμένα, μερικά λεπτά του ευρώ και θα δώσουμε το μισό, μπορεί και ολόκληρο τον μισθό για φάρμακα και απογευματινά χειρουργεία! ΕΥΓΕ!!!

20/2/2024

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ

Αγ. Βαλεντίνος: Ο «άγιος της αγοράς»

Μέρες τώρα οι κεντρικοί εμπορικοί δρόμοι, τα καταστήματα, τα ζαχαροπλαστεία, τα ανθοπωλεία έχουν ντυθεί στα κόκκινα, για να υποδεχτούν την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου! Κοκκίνισαν οι βιτρίνες από ρούχα, εσώρουχα, αρκουδάκια, γλυκά, λουλούδια που περιμένουν τους νέους και μεγαλύτερους ερωτευμένους να πάρουν έστω ένα συμβολικό δώρο για την ημέρα. Παλιότερα, προ κρίσης, όντως αυτή η ημέρα ήταν γιορτή για την αγορά! Όχι μόνο συμβολικά, αλλά και ακριβότερα δώρα ήταν ο τρόπος που διάλεγαν τα ζευγάρια για να εκφράσουν, σε μία μέρα τα συναισθήματα τους. Αλίμονο δε, σε όποιο από τα δύο μέλη του ζευγαριού, γύριζε σπίτι με… άδεια χέρια. Δεν θα περνούσε πολύ καλά, την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου και μετά… Μπορεί αρκετοί, ακόμη και σημερινοί μεσήλικες κάποτε να μπήκαμε σε αυτό το καταναλωτικό τρόπο έκφρασης των συναισθημάτων. Αλλά μεγαλώνοντας… Αν μας ρωτούσε κάποιος σήμερα «Είσαι ερωτευμένος;» Τι θα απαντούσαμε άραγε.

Αρκετοί θα έλεγαν το πρόσωπο που φωτίζει τη ζωή τους. Είτε είναι ο σύντροφος είτε ο σύζυγος τους. Κι αν δεν υπάρχει; Αν υπάρχουν άνθρωποι που στο ίδιο ερώτημα θα απαντούσαν «Είμαι ερωτευμένος με τη ζωή, με ιδέες, ιδανικά». Πως θα τον χαρακτηρίζαμε; Ρομαντικό; Μήπως αυτός ο Έρωτας είναι εκείνος που κινδυνεύει λιγότερο να φθαρεί από την καθημερινότητα, να γεράσει; Όλοι βέβαια κρατάμε ακόμη στα χείλη την γεύση του πρώτου Έρωτα μας. Μεγαλώνοντας όμως μπορεί να διαλέγουμε πιο επιλεκτικά…

Η λογοτεχνία, τα τραγούδια, κάθε μορφή τέχνης έχει εξυμνήσει τον Έρωτα, στους αιώνες, σε όλους τους Πολιτισμούς. Καμία σχέση με την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Έργα κλασικά που ανυψώνουν τον Έρωτα σε πεδία άφθαρτα. Θαρρώ πως ήταν στην πρώτη νιότη που κάπου είχε διαβάσει μια φράση που με άγγιξε τόσο ώστε ακόμη με ακολουθεί και με εκφράζει. «Ερωτευμένοι δεν είναι αυτοί που κοιτάζονται στα μάτια, αλλά αυτοί που κοιτάνε στην ίδια κατεύθυνση»! Να χαίρεστε την κάθε μέρα…

13/2/2024

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ

Μετά τις πίτες… να μην χαθούμε!

«Ο σύλλογος …σας προσκαλεί στην κοπή της πίτας, που θα γίνει…»

Η είδηση που κυριάρχησε στα τοπικά ΜΜΕ από τον Γενάρη και μέχρι τις αρχές του Φλεβάρη που βρισκόμαστε.

Όντως η κοπή πίτας αποτελεί μια ευκαιρία για να συγκεντρωθούν τα μέλη των Συλλόγων στην αρχή της χρονιάς. Ειδικά σε συλλόγους απομακρυσμένων περιοχών του νησιού, η εκδήλωση για κοπή της πίτας γίνεται αφορμή για μια χειμερινή συνάντηση των μελών τους. Γεμάτες αίθουσες που συνήθως είναι αδειανές, χαμογελαστά πρόσωπα, μια ζεστή ατμόσφαιρα καταγράφεται και μεταφέρεται στα ΜΜΕ.

Μια ευχάριστη ατμόσφαιρα της εκδήλωσης κλείνει, ως είθισται, με την καθιερωμένη αναμνηστική φωτογραφία. Στις πρώτες θέσεις τα πολιτικά πρόσωπα, βουλευτές, εκπρόσωποι της περιφέρειας, του Δήμου, των αρχών του τόπου γενικά…

Χειραψίες, αβρότητες. Ο Πρόεδρος, ή η Πρόεδρος του εκάστοτε Συλλόγου, θα απευθύνει έναν σύντομο χαιρετισμό και θα ακολουθήσει η πρωτοχρονιάτικη συνεστίαση.

Ειδικά σε μικρούς περιφερειακούς Συλλόγους, αυτή η βραδιά, είναι η ευκαιρία να συναντήσουν τα μέλη των Δ.Σ. πολιτικά πρόσωπα και να τους μεταφέρουν τα αιτήματα τους!

Μετά την κοπή της πίτας, πότε θα έχουν την ευκαιρία να τους συναντήσουν στο χώρο τους, ώστε να τους εκθέσουν μια σειρά από θέματα που τους απασχολούν; Όχι πως αν ζητήσουν κάποιο ραντεβού από τους γραμματείς τους δεν θα τους δοθεί. Αλλά, έτσι συγκεντρωμένους, βουλευτές ή εκπροσώπους τους, αυτοδιοικητικούς, πόσο συχνά θα έχουν την ευκαιρία να τους συναντήσουν εκτός αν είναι …προεκλογική περίοδος;

Θαυμάσια ευκαιρία η κοπή της πίτας για συναντήσεις μελών των συλλόγων αλλά και των πολιτικών για να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους με τους ψηφοφόρους μετά τις περσινές εκλογικές αναμετρήσεις. Τώρα όμως που τελειώνουν, όπου να είναι, οι πρωτοχρονιάτικες πίτες… Μην χαθούμε! Αυτός θα μπορούσε να είναι ο αποχαιρετισμός λίγο πριν πάρουν ο καθένας το δρόμο τους… «Να μην χαθούμε»!

Φυσικά, δεν εννοούν τα μέλη των Συλλόγων, την ανταλλαγή ευχών και χειραψιών, έπεται και η Αποκριά… Αλλά ανοιχτούς διαύλους ουσιαστικής επικοινωνίας των πολιτικών, αυτοδιοικητικών ή βουλευτών με τους πολίτες σε όποιο σύλλογο και αν είναι μέλη… Να μην χαθούμε, λοιπόν! Όχι ως προς τους τύπους, αλλά την ουσία.

Τι αλήθεια έμεινε στην αντζέντα τους από όσα προβλήματα τους μεταφέρθηκαν στο περιθώριο της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας; Γιατί αν δεν έμεινε, αν δεν σκέπτονται να κάνουν κάτι ουσιαστικό, άμεσα για τα προβλήματα και αιτήματα που τους μεταφέρθηκαν, τζάμπα μπήκαν στον κόπο…

6/2/2024

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ

Εδώ στον… Βόρειο Πόλο

Εμείς που τώρα περπατάμε στην 5η δεκαετία της ζωής, έχουμε ζήσει πολλούς κρύους χειμώνες, πάνω από το μαγκάλι, μια μικρή σόμπα πετρελαίου… Πάρα πολλούς. Να τρέμουμε στην σκέψη ότι θα πάμε από τον κεντρικό χώρο, στα υπνοδωμάτια, ή το μπάνιο. Κομμάτια της παιδικής μας ηλικίας εκεί γύρω στην δεκαετία του 70. Ποιος θα το φανταζόταν ότι περίπου 50 χρόνια μετά, θα ξαναζούσαμε σε σπίτια «Σιβηρία»;

Αυτές, τις πιο κρύες μέρες του χειμώνα, ενώ όλο το σπίτι, παράθυρα, πόρτες σείονται από τους ανέμους, για να πάμε από το μοναδικό δωμάτιο με την όποια θέρμανση, ολίγη… στα υπόλοιπα δωμάτια, ντυνόμαστε σαν εσκιμώοι με μπουφάν, σκούφο, κασκόλ και γάντια!

Κουκουλωμένοι κάτω από όσες κουβέρτες έχουμε, δεν μπορεί παρά να σκεφτούμε πως αντί να πηγαίνουμε μπροστά πάμε πίσω…

Πως μας έφτασαν αυτοί που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν, σε μισό αιώνα, «ανάπτυξης», να είναι η θέρμανση πολυτέλεια;

Γιατί δεν μας λένε πόσα σπίτια, πόσες οικογένειες ζούνε στην παγωνιά;;; Πόσοι ηλικιωμένοι, ασθενείς, ΑμεΑ, παιδιά, τουρτουρίζουν;

Φυσικά τέτοιες βραδιές δεν μπορεί παρά να σκεφτούμε και εκείνους που είναι ΑΣΤΕΓΟΙ… Τους πρόσφυγες, τους μετανάστες, κάθε πλάσμα ακόμη και τα ζώα που δεν έχουν έναν τόπο ασφαλή και ζεστό για να μην παγώσουν από το κρύο. Όλους! Αλλά αφού, κατά την λογική του ΣΚΑΙ, μπορεί μια οικογένεια να χορτάσει με 4 τόστ γιατί δεν μπορεί να ζεσταθεί και με ένα…μαγκάλι; Ενεργειακή αναβάθμιση!

30/1/2024

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ

ΜΕΤΑ ΤΟ «ΚΑΛΑΘΙ ΤΟΥ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟΥ» ΤΟ… «ΚΑΛΑΘΙ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ»;

Ξαφνικά, ένα χειμωνιάτικο πρωί, η κυβέρνηση, ανακάλυψε την… Αμερική!

Ότι η χώρα γερνάει και δεν γεννάει!

Εντελώς ξαφνικά, έγινε τόσο γενναιόδωρη…

Αυξάνονται τα επιδόματα τοκετού! Καλώς αυξάνονται, αλλά μόλις τελειώσει το επίδομα, πως θα μπορεί μια μισθοσυντήρητη οικογένεια να αγοράσει το γάλα, τις πάνες του μωρού; Με έρανο; Ή μήπως με «δάνειο» για στέγη, όπως το ζευγάρι με τα δύο παιδιά που επισκέφθηκε στο σπίτι του, παρουσία δημοσιογράφων και καμερών;

Μήπως αντί να δίνει η κυβέρνηση ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ, να εξασφαλίσουν στα νέα ζευγάρια, ότι θα μπορούν να βρίσκουν εργασία στην χώρα μας, όχι στο εξωτερικό όπου έχουν φύγει ήδη χιλιάδες νέοι επιστήμονες;

Μια εργασία, όχι μερικής απασχόλησης, ίσα για να μην αυξάνει το ποσοστό της ανεργίας. Μια εργασία με μισθούς που θα ακολουθούν τους ευρωπαϊκούς και θα αντιστοιχούν στις αυξήσεις στο σούπερ μάρκετ, στην ενέργεια, στα ενοίκια, στην Υγεία που καθώς διαλύεται το ΕΣΥ πρέπει να πληρώνουν οι ίδιοι, για την Παιδεία… Τίποτα από αυτά δεν αλλάζει!

Μόνο ένα επίδομα τοκετού αυξάνει και κυμαίνεται από 2000 - 3000 ευρώ! Και ξεχρέωσαν…

Ενώ οι νέοι γονείς περιμένουν τις προσφορές των σούπερ μάρκετ για να αγοράσουν πάνες…

Το βρεφικό γάλα σε σκόνη, απλησίαστο, παρότι υποστήριζαν ότι όταν θα πωλούνταν στα σούπερ μάρκετ θα ήταν φθηνότερο.

Πως μπορούν νέα ζευγάρια με συνολικό εισόδημα στα όρια της φτώχειας ή λίγο πάνω από αυτό να μεγαλώσουν, όχι πολλά, έστω και ένα παιδί; Αφού «έλυσαν» την ακρίβεια… με το «καλάθι του νοικοκυριού», πολύ εύκολα, θα αντιμετωπίσουν και την υπογεννητικότητα… «με το καλάθι του μωρού»!

23/1/2023

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ

Εδώ καράβια πνίγονται…

Ποιος αλήθεια καθορίζει τις προτεραιότητες των θεμάτων προς επίλυση; Σε πανελλαδικό και τοπικό επίπεδο; Εκείνων που πρέπει να ρυθμιστούν νομοθετικά; Ή ποιος επιλέγει να γίνει ακουστή η φωνή όσων διαφωνούν με τις προωθούμενες αλλαγές; Τελικά σε αυτή την χώρα, υπάρχουν μόνο τα προβλήματα που φωτίζονται! Τα άλλα, ως δια μαγείας έχουν… εξαφανιστεί!

Πανελλαδικά, παρακολουθούμε να μονοπωλεί την επικαιρότητα, όλα τα ΜΜΕ, το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Κατανοητός ο δημόσιος διάλογος, εφόσον είναι προς ψήφιση, αλλά δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε, «έχουν λυθεί ήδη όλα τα άλλα φλέγοντα προβλήματα της κοινωνίας;»

Δεν εξετάζουμε την όποια θέση έχει ο καθένας μας επί του θέματος, αλλά το γεγονός ότι μονοπωλεί τα τηλεοπτικά πάνελ, τις ειδησεογραφικές και άλλες εκπομπές, στερώντας χώρο και χρόνο για την ανάδειξη πολύ καυτών, άλυτων κοινωνικών προβλημάτων που μένουν στο «ράφι» της ειδησεογραφίας. Της πολιτικής αντζέντας.

Πχ. Γιατί οι νέοι δεν αποφασίζουν εύκολα να κάνουν οικογένεια, αν μπορούν με μισθούς 700, 800 ή 1000 ευρώ; Γιατί κατά χιλιάδες μεταναστεύουν στο εξωτερικό επειδή δεν βρίσκουν εργασία στο αντικείμενο που με πολύ κόπο δικό τους και των οικογενειών τους, σπούδασαν; Xωρίς προοπτική να επιστρέψουν στην Ελλάδα, στις οικογένειες τους! Γιατί ακόμη υπάρχουν άστεγοι; Τί γίνεται με ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας, της απελπισίας;

Καθημερινά καταπατώνται βασικά, θεμελιώδη δικαιώματα τους, όπως καρκινοπαθείς, ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, εργαζόμενοι και άλλοι, όμως δεν επιδεικνύει η κυβέρνηση, τα ΜΜΕ καμία σπουδή, για την ανάδειξη και διασφάλιση τους.

Εδώ είναι που ταιριάζει η γνωστή λαϊκή ρήση «εδώ καράβια πνίγονται, βαρκούλες αρμενίζουν…»

Άμα δεν μιλήσουν και τα «καράβια» όμως;…

16/1/2024

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ

Υπάρχουν και τα… χόρτα του βουνού!

Κατά το έθιμο μόλις περνούσαν τα Φώτα, του Αη - Γιαννιού, με μεγάλη… χαρά ομολογουμένως, κρύβαμε το δέντρο και σύσσωμοι, μαθητές, γονείς, επιστρέφαμε στο τρέξιμο γύρω από το σχολείο. Μαθήματα, φροντιστήρια. Μαγγανοπήγαδο! Μεγάλη χαρά βιώνουν από χθες, όλες οι βαθμίδες εκπαίδευσης…

Η τριτοβάθμια ακόμη περισσότερο μετά τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες για ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων! Ετοιμάζονται κινητοποιήσεις σε όλα τα πανεπιστήμια της χώρας! Δικαίως, αφού δυναμιτίζεται το Δημόσιο Πανεπιστήμιο και εμμέσως καταργείται το άρθρο 16 του Συντάγματος. «Βαθιά νερά» για όλους που αναζητούσαμε μια χαραμάδα χαλάρωσης μέσα στις γιορτές.

Υπό την ασήκωτη σκιά στην Ανθρωπότητα, μιας Γενοκτονίας στην Γάζα!!!

Ήλθε και ο «μποναμάς» της έξαρσης κορωνοιού και ιώσεων… Κάθε εορταστικό τηλεφώνημα ή μήνυμα είχε έναν κορωνοιό, μία γρίπη, μια ίωση. Οπότε το 2024 μας έκανε «καλό ποδαρικό»…

Πριν προλάβουμε να συνέλθουμε από το «τσουνάμι» κορωνοιώσεων, κάναμε το λάθος να πάμε το πρώτο μεθεόρτιο σούπερ-μάρκετ. Ζαλάδα. Το τελειωτικό κτύπημα ήλθε από την επίσκεψη στο φαρμακείο μετά από μία, συνηθισμένη εν πολλοίς, λοίμωξη. Συνταγογραφημένη αντιβίωση, βιταμίνες αναγκαίες, μη συνταγογραφούμενες -γιατί άραγε- κάτι βασικά παυσίπονα, σύνολο συμμετοχής ασφαλισμένου 42 ευρώ. Περίπου άλλα τόσα σε μια «περίληψη» αγοράς βασικών ειδών από το σούπερ-μάρκετ, ολίγα φρούτα στο οπωροπωλείο 15 ευρώ… Με τα ολίγα, πρόχειρα μαθηματικά μου σχεδόν 100 ευρώ σε μία μέρα!!! Για φαγητό και συνταγογραφημένα φάρμακα. Ευτυχώς που ο μήνας έχει 9…

Καμία έγνοια!!! Μέχρι να μπει ο επόμενος μισθός, ή σύνταξη σε καμιά 20αριά μέρες, απαγορεύονται οι ασθένειες, ούτε συνάχι, επίσης κάθε μετακίνηση για να μην ξοδεύουμε βενζίνη. Για φαγητό; Υπάρχουν και τα… χόρτα του βουνού!

Άντε και ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ. Και το απλό συνάχι, κοστίζει…

9/1/2024

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ

Τα καλύτερα Χριστούγεννα...

Σαν μαγνήτης την τράβηξαν τα άλμπουμ με τις παιδικές οικογενειακές φωτογραφίες. Πίσω από το 5χρονο ανέμελο κοριτσάκι, με τα λιτά, κυματιστά μαλλιά, το δέντρο που στόλιζαν με την μαμά, μόλις έκλειναν τα σχολεία, στο τραπέζι του καθιστικού ο έλεγχος με την βαθμολογία. Οι παιδικές φωτογραφίες… Νομίζεις ότι θα βάλεις το χέρι σου πάνω τους και θα αγγίξεις όπως τότε τις γυάλινες χριστουγεννιάτικες μπάλες με την χρυσόσκονη. Νομίζεις ότι θα ακούσεις άλλη μια φορά την φωνή της μαμάς «πρόσεξε μην σου πέσουν». Σαν να είναι τούτη η ώρα που μαζί στολίζατε το δέντρο, και στο τέλος έβαλες το στεφανάκι στην βάση του με την νέα χρονιά. Σκύβεις πιο πολύ στην οικογενειακή φωτογραφία, στις μυρωδάτες αναμνήσεις και διαβάζεις… 1971! Πόσες δεκαετίες πίσω… Και πόσες απουσίες. Λείπουν ο μπαμπάς, η μαμά, η γιαγιά η μικρασιάτισσα, με ένα σύννεφο πάνω από τα γκρίζα της μαλλιά. Λείπουν! Με την ευλυγισία που κινείται ο χρόνος κάνεις ένα άλμα Περνάς ανεμπόδιστα πάνω από δεκαετίες. Τα πρώτα Χριστούγεννα της νιότης, τα πρώτα Χριστούγεννα του γάμου, τα πρώτα Χριστούγεννα γονιός, τα πρώτα… Όλα σε φωτογραφίες, στιγμές που αστράφτουν ακόμη. Ανάμεσα τους παύσεις. Γιορτές χωρίς γιορτή, κάλαντα σε διαδρόμους νοσοκομείων…

Χαρμολύπη η ζωή. Τα Χριστούγεννα μεγεθυντικός φακός στις ομορφιές και τις ατέλειες της.

Φέτος; Χριστούγεννα όπου δεν θέλεις δώρα. Γιατί η ζωή σου έμαθε πως το πιο πολύτιμο δώρο είναι η Υγεία!

Δεν θέλεις δώρα γιατί στο διάβα του χρόνου εκείνο που ανακάλυψες, είναι ότι γιορτινές τις στιγμές τις κάνουν οι άνθρωποι που ακτινοβολούν καθαρότητα και αγάπη.

Περιττεύουν τα πολλά στολίδια, λαμπιόνια. Άμα είσαι δίπλα τους φωτίζεται όλος ο κόσμος σου! Κάθε στιγμή που μοιράζεσαι μαζί τους είναι Χριστούγεννα! Σε κάνουν να νιώθεις εκείνο το μικρό, ανέμελο παιδί που κάπως σου μοιάζει ακόμη. Τα καλύτερα Χριστούγεννα λοιπόν είναι φέτος!

Γιατί είμαστε εδώ, μαζί, ομοτράπεζοι στο γεύμα της Αγάπης. Γιατί όπως έγραψε ο Τάσος Λειβαδίτης «Η ζωή αξίζει όταν την μοιράζεσαι…»

26/12/2023

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ

Αποχαιρέτησε… την Δημόσια Παιδεία που χάνεις!

Μας το φύλαγαν για δώρο Χριστουγέννων. Μαζί με τις αυξήσεις, επιβεβλημένες και μάλλον ανεπαρκείς για τους γιατρούς των Δημόσιων Νοσοκομείων, ήλθε και ο «μποναμάς»… Όχι πως ήταν «κεραυνός εν αιθρία», ήταν βασικός πυλώνας στο προεκλογικό πρόγραμμα, αλλά όσο να πει κανείς, μία βδομάδα πριν τα Χριστούγεννα, ενώ είχαν λυθεί όλα τα άλλα μας προβλήματα…

Κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος για τον Δημόσιο χαρακτήρα της Εκπαίδευσης, με μια ολιγόλεπτη είδηση στα βραδινά δελτία.

Έπεσε το πιάτο από τα χέρια μου…

Όπως εκατοντάδες χιλιάδες μισθοσυντήρητοι γονείς, που «ματώσαμε» για να τελειώσουν τα παιδιά από το Δημοτικό, γιατί πρέπει τα παιδιά μας να μαθαίνουν υποχρεωτικά δύο ξένες γλώσσες, άρα δύο φροντιστήρια. Όταν δε τα παιδιά μεγάλωσαν το κόστος των φροντιστηρίων έπιασε «κόκκινο»… Μέσα στα Μνημόνια.

Απλήρωτοι, άνεργοι… Κανείς δεν ρώτησε πως βγαίνουν οι χαρούμενες οικογενειακές φωτογραφίες των σημερινών πτυχιούχων που μεγάλωσαν σε αυτά τα χρόνια. Με πολύ ιδρώτα και αίμα! Μαθητές, αρκετοί εκ των οποίων η μοναδική επιλογή που είχαν, με βάση τα οικονομικά των οικογενειών τους, ήταν να σπουδάσουν εκεί που γεννήθηκαν. Ευτυχώς που η Χίος έχει τα τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου και τις δύο ΑΕΝ, πλοιάρχων και μηχανικών.

Σε ποιους λοιπόν απευθύνονται, όταν υποστηρίζουν ότι ανοίγουν την πόρτα στα ιδιωτικά ΑΕΙ, «για να φέρουν τα παιδιά μας που έφυγαν Αγγλία και Ισπανία για σπουδές, πίσω»; Μα τα παιδιά των μισθοσυντήρητων δεν έφυγαν καν από τον τόπο γέννησης και κατοικίας τους, γιατί οι γονείς τους, πολύ απλά δεν είχαν την δυνατότητα ούτε στην Ελλάδα να τα σπουδάσουν!!!

Τα παιδιά έφαγαν όλη τους τη ζωή, ανάμεσα σε σχολείο - φροντιστήρια, κακώς αλλά έτσι έγινε, οι γονείς έκαναν δύο με τρείς δουλειές ο καθένας για να τα πληρώνουν, για να έλθει το σωτήριο έτος 2023, να μας πουν ότι ιδρύουν μη κρατικά Πανεπιστήμια; Γιατί αν τα πτυχία είναι ισότιμα, όπως δήλωσε η Υπουργός Παιδείας, να φοιτήσει ένας νέος στο Δημόσιο, εξαθλιωμένο από τους ίδιους, Πανεπιστήμιο και όχι σε ένα «λουσάτο», με «μεγάλο όνομα», παράρτημα κάποιου άλλου του εξωτερικού Πανεπιστήμιο; Και τα ακριβοπληρωμένα πτυχία των παιδιών μας, από τα Δημόσια Πανεπιστήμια τι αξία θα έχουν στην αγορά εργασίας;

Αφήστε, μην απαντήσετε… Φτιάχνετε μια Ελλάδα των λίγων. Εμείς και τα παιδιά μας, δεν είμαστε ανάμεσα τους… Δυστυχώς!

19/12/2023

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ 

Μπροστά στο ψυγείο

Όλα αστράφτουν από χρυσόσκονη, έχουν γλυκιά γεύση από χριστουγεννιάτικα γλυκά, και πολύ κόκκινο χρώμα, επίσης εορταστικό! Όταν δεν βλέπουμε τις ματωβαμένες ειδήσεις από την Γάζα…

Η βιτρίνα πολλή λαμπερή, παραμυθένια, ονειρική και η πραγματικότητα… Δεν είναι μόνο οι ειδήσεις που την θρυμματίζουν. Τελικά ο πιο κοντινός «καθρέφτης» της, είναι το ψυγείο και τα ντουλάπια της κουζίνας. Αρκεί να ανοίξει κανείς το ψυγείο και τότε…

Κάθε φορά που η νοικοκυρά ανοίγει το ψυγείο και μετρά τις φέτες για το τόστ, τις βρίσκει λίγες, το γάλα, το βρίσκει λίγο, την φέτα «απομίμηση», τα λαχανικά δεν φτάνουν για μια ακόμη σαλάτα, την κατάψυξη αδειανή και τις μέρες του μήνα μέχρι τον επόμενο μισθό ή σύνταξη, πολλές.

Τότε γίνεται θρύψαλα η βιτρίνα μιας κοινωνίας που ευημερούν μόνο οι αριθμοί…

Μπροστά στο ψυγείο, όλη η ζωή…

Τα παιδιά που πρέπει να φάνε φαγητό πολύ και υγιεινό, οι ασθενείς που χρειάζονται ειδική διατροφή, οι ηλικιωμένοι. Πως βρέθηκε σε αυτή την θέση; Να μην μπορεί να ταίσει τα παιδιά της; Τέτοιες ιστορίες άκουγε παιδί από συγγενείς που έζησαν σε δίσεκτους καιρούς. Τώρα ξανά, σε καιρούς ειρηνικούς; Ο δικός της «πόλεμος» να αυγατίσει τα λιγοστά, να γυρίσει τρία σούπερ-μάρκετ για να γλυτώσει από τις προσφορές μερικά ευρώ, ενώ το χριστουγεννιάτικο τραπέζι θα είναι φέτος, όπως υπολογίζεται 20% ακριβότερο από πέρυσι; Τι «καλάθια του καταναλωτή»… Παγωμένα αστεία. Καθόλου αστεία. Τι να κόψει και από που; Λιγότερο φαγητό, λιγότερη θέρμανση, λιγότερο νερό, λιγότερο ηλεκτρικό, λιγότερα φάρμακα, λιγότερη περίθαλψη ή και λιγότερη μόρφωση; Δεν έχει τίποτα άλλο να κόψει… Με τα μαθηματικά του σχολείου, δεν βγαίνει η εξίσωση… Ένας μισθός, από τους χαμηλώτερους της Ε.Ε και είδη σούπερ-μάρκετ, υπηρεσίες από τα ακριβότερα… Μπροστά στο ψυγείο κρεμασμένοι, για να μην τους ξεχάσει, και οι απλήρωτοι λογαριασμοί, τα μαθήματα των παιδιών…

Τίποτα τόσο γιορτινό τα Χριστούγεννα του 2023! Μόνο στις διαφημίσεις…

12/12/2023

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΩΤΤΗ 

ΟΝΕΙΡΑ... ΑμεΑ

" Τι ονειρεύεστε;" μια ερώτηση που θα μπορούσε να είχε διατυπωθεί, με αφορμή την 3η Δεκέμβρη... Μια ράμπα στο δρόμο για να είναι προσβάσιμη η παραλία το καλοκαίρι, για μια βόλτα στην πόλη και τα μαγαζιά, πολύ περισσότερο για μια επίσκεψη σε γιατρούς, σε πολυκατοικίες. Αυτές είναι, μερικές μόνο από τις πιθανές απαντήσεις που θα παίρναμε. Ακόμη, έναν προσωπικό φροντιστή, όπως είχε εξαγγελθεί προεκλογικά από την Πολιτεία, ώστε η μητέρα, η οικογένεια, να μπορεί να ξεκουράζεται κάποιες ώρες. Την κάλυψη επίσης, πλήρως, των εξόδων για παραμονή των ΑμεΑ σε κέντρα αποκατάστασης, τις φυσικοθεραπείες τους, τις συχνές εξετάσεις τους, που μόνο ανά εξάμηνο πλέον καλύπτει η Πολιτεία. Τα ακριβοπληρωμένα φάρμακα τους, και τα απολύτως απαραίτητα αναλώσιμα, χωρίς επιβάρυνση. Σεβασμό από τις επιτροπές ΚΕΠΑ, ποσοστά αναπηρίας σύμφωνα με την σοβαρότητα των δυσχερειών που αντιμετωπίζουν, επιδόματα που θα αντιστοιχούν στις τιμές των προϊόντων στα ράφια των σούπερ μάρκετ που "καίνε"... Όχι κουτσουρεμενα ποσοστά αναπηρίας, καταδίκη στην ένδεια, στον εξευτελισμό της αξιοπρέπειας τους! Θέσεις εργασίας και όχι κοινωνική, οικονομική περιθωριοποίηση. Μακρύς ο κατάλογος των ονείρων των ΑμεΑ. Αυτές τις μέρες, μια νέα γυναίκα ΑμεΑ, που ζει μόνη, με ένα επιδόματα αναπηρίας που μόνο ως " φιλοδώρημα " είναι αποδεκτό, μοιράστηκε το δικό της όνειρο. Πάσχουσα από σοβαρό νευρολογικό, κινητικό πρόβλημα, χρειάζεται αναπηρικό αμαξίδιο για τις καθημερινές της μετακινήσεις. Αυτό που τώρα χρησιμοποιεί, ξεπέρασε τα 10 του χρόνια! Αντί να την εξυπηρετεί, την ταλαιπωρεί! Η αγορά ενός νέου, σύγχρονου αμαξιδίου, με βάσει τις σημερινές της ανάγκες, ισοδυναμεί με άπιαστο όνειρο! Η "γενναιόδωρη" Πολιτεία, για την αγορά αναπηρικού αμαξιδίου, καλύπτει κατ' αποκοπήν, μόνο 1.400 ευρώ!!! Ενώ αυτό που αντιστοιχεί στην σημερινή κατάσταση του προβλήματος υγείας της μπορεί να φτάνει και να ξεπερνά τις 5.000! Μοναδική ελπίδα να γίνει το όνειρο της πραγματικότητα, είναι, είτε να πάρει λαχείο και να της πέσει ο πρώτος αριθμός, είτε να ζητήσει την συνδρομή συγγενών, φίλων, γνωστών, αγνώστων για να μαζέψει τις 3.500 ευρώ... Βλέπετε τα όνειρα των ΑμεΑ, είναι ακριβά…

ΕΛΛΑΔΑ 2023

5/12/2023